Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

Το διεφθαρμένο σύστημα παράγει μόνο διαφθορά (Αναδημοσίευση)

Από το http://mediaspotgr.blogspot.com/ αναδημοσιεύω το παρακάτω άρθρο, που βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Ίσως να μη συμφωνούμε σε όλα, δείχνει όμως κατά τη γνώμη μου τη σωστή κατεύθυνση, για να ξεφύγουμε από τη σημερινή φτιασιδωμένη δικτατορία.


Η δημοκρατία ανήκει στο λαό, είναι κτήμα του και πρέπει να την ορίζει.

Το σημερινό πολιτικό σύστημα το μόνο που μπορεί να παράγει είναι διαφθορά.
Είναι το λιγότερο αφελές να πιστεύουμε ότι με το υπάρχων σύστημα, τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν και να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα και χρόνια προβλήματα της κοινωνίας, αλλά και των θεσμών.

Η αλλαγή στην διακυβέρνηση, και η άνοδος στην εξουσία άλλου κόμματος ή και συνασπισμού κομμάτων, δεν θα επιφέρει καμία αλλαγή εκτός της αλλαγής στα ονόματα του πρωθυπουργού και των υπουργών. Και βεβαία και την αλλαγή των ονομάτων που θα εμπλέκονται στα νέα και μελλοντικά σκάνδαλα.

Το σύστημα έδωσε και διέφθειρε στο έπακρο όλο το πλέγμα του κοινωνικού και πολιτικού ιστού. Αν υπάρχει κάποια ελπίδα αυτή είναι από την συνολική αλλαγή των πολιτικών θεσμών.
Αλλιώς όσα χρονιά και να περάσουν, η μόνιμη είδηση θα είναι η αποκάλυψη, ανεξαρτήτου κόμματος που κυβερνά, των διεφθαρμένων υπουργών, κρατικών παραγόντων, λειτουργών και συντεχνιών της εξουσίας. Οι οποίοι όταν νέμονται την εξουσία επιβάλουν το συμφέρον των λίγων σαν υπέρτατο νόμο του κράτους.

Απλές αλλά ριζικές αλλαγές μπορούν να φέρουν το λαό και τον πολίτη στο κέντρο της εξουσίας. Να ορίζει εκείνος και μονό εκείνος την τύχη και την μοίρα του. Τότε θα μιλάμε για δημοκρατία, αλλά και για διέξοδο τόσο από την κρίση που μαστίζει τη χώρα, σε όλα τα επίπεδα και όλους τους τομείς, καθώς και από την διαφθορά που την πνιγεί. Τότε μόνο θα έχει ελπίδα ο τόπος.

Μια Ελλάδα που θα ανήκει στο λαό της και όχι στα συμφέροντα που καταπατούν τα δικαιώματά του, αλλοιώνουν την βούληση του, τον καταπιέζουν, στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης δημοκρατίας, μόνο και μονό για να διατηρούν τα προνόμια τους εις βάρος του λαού. Μιας μασκαρεμένης δικτατορίας που διασφαλίζει τα συμφέροντα μιας ολιγαρχίας, επιβάλλοντας νόμους για να τα νομιμοποιεί.

Η δική μας πρόταση είναι.

1. Άμεση καθιέρωση της απλής αναλογικής, για να μπορεί να αποτυπώνεται χωρίς εκλογικούς νόμους-παρωδίες η βούληση του λαού. Οι εκλογές γίνονται για να αποφασίζει ο λαός και όχι για την αρπαγή της εξουσίας από τα κόμματα που μαγειρεύουν με νομούς τα αποτελέσματα της λαϊκής ετυμηγορίας.

2. Όταν η αποχή (αποχή, άκυρα και λευκά) στις εκλογές ξεπεράσει το 50% + 1 ψήφο, του εκλογικού σώματος, αυτό θα εκλαμβάνεται σαν αποδοκιμασία του λαού, τόσα στα προγράμματα των κομμάτων όσο και στο πρόσωπο των πολιτικών αρχηγών και των κομμάτων στο σύνολο τους. Άμεση συνέπεια η επανάληψη των εκλογών εντός μηνός με άλλους, νεοεκλεγμένους, από το σύνολο των μελών του κόμματος, πολιτικούς αρχηγούς οι οποίοι θα καταθέτουν και ανάλογο νέο πρόγραμμα.

3. Ανάλογα της αποχής (αποχή, άκυρα και λευκά) αφαιρείται και ανάλογος αριθμός βουλευτών από των αριθμό των 300. Αποχή 10% σημαίνει 30 βουλευτές λιγότεροι, και συμπλήρωση του αριθμού με ανάλογη εκπροσώπηση πολιτών με κλήρο , για μονοετή θητεία κάθε φορά, από τους εκλογικούς καταλόγους.

4. Μετά την συμπλήρωση της διετίας από τις εκλογές, οι πολίτες με την συγκέντρωση του 50% των υπογραφών του εκλογικού σώματος θα μπορούν να ζητούν την προκήρυξη εκλογών. Ανάλογος νόμος υπάρχει στην Καλιφόρνια, και έχει ενεργοποιηθεί αρκετές φορές.

5. Άμεσος διαχωρισμός των εξουσιών. Διαχωρισμός της νομοθετικής από την εκτελεστική εξουσία . οι βουλευτές δεν θα μπορούν να ασκούν εκτελεστική εξουσία. Θα νομοθετούν και θα ψηφίζουν. Η δικαστική εξουσία θα είναι ανεξάρτητη και δεν θα διορίζονται τα μέλη του Ανώτατου δικαστηρίου από την εκάστοτε κυβέρνηση. Θα ψηφίζονται από το δικαστικό σώμα και από το σύνολο των μελών των δικηγορικών συλλόγων.

6. Μονοετής βουλευτική ιδιότητα σε 50 πολίτες που επιλέχτηκαν δια κληρώσεως από το εκλογικό σώμα , επιπλέον των 300 βουλευτών. Έτσι ώστε όλοι να μπορούν να συμμετέχουν στην δημοκρατία και άμεσα.

7. Εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας κατευθείαν από το λαό, και απόδοση σε αυτόν ρυθμιστικών καθηκόντων. Να καταστεί ο πρόεδρος της δημοκρατίας εγγυητής και ρυθμιστής του πολιτεύματος από μαριονέτα για τις παρελάσεις και τα πανηγύρια.

8. Κατάθεση των προεκλογικών προγραμμάτων των κομμάτων, και των δεσμεύσεων τους προς το λαό, σε ειδική αρχή που θα δημιουργηθεί γι΄ αυτό το σκοπό. Η αρχή θα ευθύνεται για την μη παρέκκλιση του προγράμματος και θα έχει ως αρμοδιότητα της την επίβλεψη των δεσμεύσεων.
Δεν θα μπορεί ένα κόμμα αλλά να λέει προεκλογικά και άλλα να πράττει μετά ως κυβέρνηση. Αυτό θα είναι αντισυνταγματικό. Για να αλλάξει τις προεκλογικές της θέσεις η κυβέρνηση θα πρέπει να προσφεύγει σε νέα λαϊκή ετυμηγορία.

9. Καθιέρωση Δημοψηφίσματος για όλα τα μεγάλα οικονομικά, εθνικά, κοινωνικά, πολιτικά ζητήματα, με την σύμφωνη γνώμη του 50% των βουλευτών, και των εκλεγμένων και των δια κληρώσεως αντιπροσώπων, που συνθέτουν την βουλή . Ή με την κατάθεση υπογραφών του 50% του εκλογικού σώματος.

10. Τα πολικά κόμματα πρέπει να είναι φορείς δημοκρατίας και να εκφράζουν τον λαό. Ψήφιση των οργάνων του κάθε κόμματος, του προγράμματος του και του αρχηγού του, από το σύνολο των μελών του κόμματος .

Έτσι με αυτούς τους απλούς τρόπους μπορεί ο λαός να εκφράσει την βούληση του και η εξουσία να πηγάζει πραγματικά από τον λαό. Κανένας όμως δεν το θέλει αυτό, γιατί η σημερινή κατάσταση, όπως και όλες των προηγουμένων δεκαετιών ήταν άλλοτε απροκάλυπτες και άλλοτε καλυμμένες δικτατορίες.

Τέρμα στα ψέματα και στα ψευτοδιλήμματα περί κομμάτων και πολιτικών. Το θέμα είναι θεσμικό και αντιμετωπίζεται μόνο με ουσιαστική θεσμική αλλαγή και συμμετοχή του πολίτη στην διακυβέρνηση.

Δεν θέλει πια να είναι θεατής ο λαός, σε ένα έργο που παίζεται χωρίς αυτόν, για να εξυπηρετεί συμφέροντα και τα προνόμια λίγων. Ο πολίτης θέλει τώρα να διαφεντεύει το παρόν και μέλλον του, και να ορίζει αυτός την ζωή του.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σκέφτηκε κανείς τι σημαίνει "50%+1" για να πέσει η κυβέρνηση; Δηλαδή πόσος είναι ο αριθμός αυτός των υπογραφών, ποιος και με ποιον τρόπο θα βεβαιώσει την καταμέτρηση, το μοναδικό της υπογραφής και την μη διπλοεγγραφή; Πως θα μαζεύονται οι υπογραφές για να γίνει αυτό, από σπίτι σε σπίτι ή σε κάποιο κομματικό γραφείο; Σε πόσο χρονικό διάστημα θα μαζεύονται, θα μπορεί να ανακαλέσει κάποιος την υπογραφή του, με ποια διαδικασία και για πόσο χρονικό διάστημα θα ισχύουν;

Και μόνο από αυτό το παράδειγμα φαίνεται πόσο επιφανειακές, λαϊκίστικες και εκτός πραγματικότητας είναι οι παραπάνω προτάσεις (σχεδόν) στο σύνολό τους.

Το επίπεδο των προτάσεων δεν διαφέρει από το να ζητάνε κάθε δεύτερη Κυριακή πρωί να μαζευόμαστε όλοι σε μια σύγχρονη αγορά και να νομοθετούμε. Δημοκρατικό ακούγεται, είναι όμως;

Ανώνυμος είπε...

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, απ΄ όλα αυτά εσύ επικεντρώθηκες στο πως θα μαζεύονται οι υπογραφές που θα εκφράζουν την βούληση του λαού;;;

Και πως αν το μάζεμα τους είναι δύσκολο τότε καλύτερα να συνεχίσουμε να ζούμε φιμωμένοι, αφήνοντας τους επαγγελματίες πολιτικούς και τα συμφέροντα που εκπροσωπούν να αποφασίζουν.

Ειλικρινά εκπλήσσομε με την επιχειρηματολογία σου.

Θα σου πω όμως πρακτικά πως μπορεί να γίνει το μάζεμα των υπογραφών, ακριβώς όπως έγινε και στην πατρίδα του καπιταλισμού την Καλιφορνια των ΗΠΑ, όταν ο σημερινός κυβερνήτης κέρδισε τις εκλογές μετά από απαίτηση του κόσμου, , και των πολιτών, με τις υπογραφές που αναφέρουμε, να προκηρυχθούν νέες εκλογές για την ανάδειξη κυβερνήτη.

Τρόποι υπάρχουν χιλιάδες, μπορεί να γίνει με αποστολή γράμματος με το ΑΦΜ και τον αριθμό ταυτότητας του πολίτη σε μια ειδική επιτροπή, μπορεί επίσης μέσα από το ηλεκτρονικό σύστημα των εκλογικών καταλόγων και μ ενά κωδικό που θα προμηθευτεί ο πολίτης, όπως όταν θέλεις να πάρεις τα χρήματα σου από το ΑΤΜ της τράπεζας, να γνωστοποιεί την θέση του, ή ακόμα με την φορολογική σου δήλωση όπου θα υπάρχει ένας ειδικός κωδικός, και με χιλιάδες άλλους τρόπους.

Το ζήτημα είναι αν ο πολίτης νοιώθει την ανάγκη για ελευθερία ή θέλει την σιγουριά που του δίνουν τα δεσμά του σκλάβου.

Ανώνυμος είπε...

MediaSpotGR σε μια συζήτηση πρέπει να υπάρχει κατ' αρχάς σεβασμός στον συνομιλητή.

Αν θεωρείς τον εαυτό σου έξυπνο και εμένα "πτωχό το πνεύματι" τότε γιατί μπαίνεις στον κόπο να εξηγήσεις στον ηλίθιο; Άσε με στην μακαριότητά μου και εσένα στην υπεροψία σου (για να μην πω την άλλη λέξη που τελειώνει σε -ια).

Επίσης σίγουρα νιώθεις τον εαυτό σου (εκτός από πιο έξυπνο) πιο δημοκρατικό από μένα τον "σκλαβωμένο" και ικανοποιημένο στα δεσμά μου (ξέρω ότι δεν με κατηγόρησες ευθέως για αυτό, αλλά το εννοούσες). Δικαίωμά σου να βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα (τα οποία μάλιστα από το κείμενό μου δεν προκύπτουν εκτός αν κάποιος είναι έτοιμος να κατηγορήσει τον άλλον από πριν). Το καλό με την ανωνυμία στο ίντερνετ είναι ότι δεν ξέρεις με ποιον έχεις να κάνεις και αν ήξερες θα είχες φάει την γλώσσα σου. Γι αυτό πρέπει να σέβεσαι και να αντιμετωπίζεις τον κάθε ένα -τουλάχιστον- σαν ισότιμο συνομιλητή.

Πάμε τώρα στην ουσία. Το ξέρω πως η αίσθηση ανωτερότητας σου δεν σε άφησε να καταλάβεις το πνεύμα του σχολιασμού μου. Το οποίο είναι ότι ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ την παραπάνω πρόταση θεωρώ τις προτάσεις σχεδόν στο σύνολό του ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ, ΛΑΙΚΙΣΤΙΚΕΣ και εκτός πραγματικότητας.

Από επιτροπές και προτάσεις-ευχολόγια έχουμε πήξει. Παρουσίασε μία ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ λύση (όχι 10 ή 20) που θα λαμβάνει όλες τις παραμέτρους και θα είναι επεξεργασμένη όσο δεν πάει και έλα μετά να μου πεις εμένα για ενεργούς πολίτες και πόσο θέλω ή δεν θέλω την "αλλαγή". Σε κάθε πρόταση υπάρχουν δεκάδες "πως" και λείπουν εκατοντάδες δικλίδες ασφαλείας για να δουλέψουν χωρίς διαπλοκή/διαφθορά χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας. Άρα - εκτός αν μπορείς να μου δώσεις τις αναλύσεις αυτές - οι προτάσεις είναι ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ και ΕΚΤΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, όσο η δικιά μου κάθε δεύτερη κυριακή να μαζευόμαστε και να νομοθετούμε.

Το λαϊκίστικες το προσθέτω γιατί χρησιμοποιούν κατ' επίφαση δημοκρατικές διαδικασίες χωρίς να έχουν ελεγχθεί επί της διαδικασίας θεωρητικά για το τι θα παραχθεί από αυτές. Βαριέμαι να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες γιατί φαντάζομαι πως ήδη στο μυαλό σου βλέπεις μια αντιπαράθεση και όχι συζήτηση οπότε δεν υπάρχει λόγος.

Για την ώρα το μόνο που διαβάζω στις προτάσεις και την απάντησή σου είναι την αυτοϊκανοποίηση ότι "εμείς προτείναμε την μοναδική αλήθεια" αλλά ο λαός είναι τυφλωμένος και δεν βλέπει το καλό του.

Αν επιπλέον έχεις σκεφτεί κάποια στιγμή ότι ίσως ήταν καλό να ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ αυτές οι προτάσεις για το καλό όλων τότε είσαι ένα βήμα πριν τον φασισμό χωρίς να το καταλάβεις (ναι εδώ κάνω εγώ αυθαίρετα συμπεράσματα, αλλά έχω ένστικτο)

Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

mediaspotgr..

5 προυποθέσεις για άμεση Δημοκρατία:

1. Οι απλοί πολίτες είναι ικανοί να λαμβάνουν ορθές αποφάσεις για τον εαυτό τους και τους συμπολίτες τους.

2. Οι απλοί πολίτες είναι προετοιμασμένοι να αγνοήσουν το προσωπικό τους συμφέρον σε περίπτωση σύγκρουσης με το κοινωνικό συμφέρον.

3. Οι απλοί πολίτες μπορούν να ενημερώνονται επαρκώς για τα διάφορα ζητήματα προτού αποφασίσουν.

4. Οι απλοί πολίτες ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων.

5. Η ορθολογική λήψη αποφάσεων μπορεί να επιτευχθεί εφόσον κάνουμε τον διάκριση μεταξύ της εξειδικευμένης γνώσης που απαιτείται για την προετοιμασία και την διατύπωση κάποιων μέτρων από τη μια μεριά, και της λογικής που χρειάζεται για να παρθεί μια πολιτική επιλογή ανάμεσα σε δύο διατυπωμένες εναλλακτικές λύσεις από την άλλη.

Μιλάμε για άμεση Δημοκρατία. Καθώς σήμερα όλοι ισχυρίζονται ότι είναι δημοκράτες, οι ορισμοί που δίνονται για την δημοκρατία είναι αντιφατικοί. Η ετυμολογική προσέγγιση είναι απογοητευτική (δήμος + κράτος, η εξουσία πηγαζει από τον λαο και ασκείται από τον λαό για τον λαό). Η ιστορική προσέγγιση ίσως προσφέρεται για περισσότερη συζήτηση: ας δούμε τι σήμαινε δημοκρατία για εκείνους που την εφεύραν (μιλάμε για τους αρχαίους Αθηναίους που την εφάρμοσαν ίσως στην πιο ολοκληρωμένη της μορφή για την εποχή, από το 507π.χ. μέχρι και την ήττα τους από τους Σπαρτιάτες στον Πελοποννησιακό πόλεμο) και ας κάνουνε έναν παραλληλισμό με την σύγχρονη «φιλελεύθερη αντιπροσωπευτική δημοκρατία».

Οι αρχαίοι εμπιστεύονται την νοημοσύνη και την κρίση των πολιτών* (θέση 1) για όλα τα μεγάλα πολιτικά θέματα είτε στην συνέλευση, είτε στα δικαστήρια και στις νομοθετικές επιτροπές οι οποίες είναι επανδρωμένες από απλούς πολίτες επιλεγμένους με κλήρο για μία μέρα από ένα σύνολο 6.000 πολιτών που είχαν επιλεγεί επίσης με κλήρο για έναν χρόνο. Γιατί με κλήρο; Επειδή όπως είπαμε, δεν γίνεται διάκριση ανάμεσα σε «ειδήμονες» και «άσχετους», ανάμεσα σε γνώστες-επαγγελματίες πολίτες και απλούς πολίτες δηλαδή αναρμόδιους να αποφασίσουν. Επίσης, η κλήρωση εξασφάλιζε την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αντικειμενικότητα των κριτών, που ξέρουν ότι την επόμενη μέρα θα αντικατασταθούν από άλλους. Επομένως είναι πιο πιθανό ότι δεν θα ψηφίσουν για προσωπικό συμφέρον.

Οι άρχοντες της πόλης ψηφίζονται από τους πολίτες, διατηρούν την εξουσία για έναν χρόνο το μέγιστο και είναι αιρετοί, δηλαδή οι πολίτες μπορούν ανά πάσα στιγμή να ζητήσουν την απομάκρυνσή τους, θέτοντάς το ως θέμα συζήτησης και ψηφοφορίας.


Στην σύγχρονη εποχή όταν μιλάμε για Δημοκρατία εννοούμε κυρίως 3 πράγματα: ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, καθολικό δικαίωμα ψήφου και αρχή της πλειοψηφίας. Μερικές σκέψεις πάνω στην σύγχρονη δημοκρατία μέσα από την σύγκρισή της με όσα αναφέραμε παραπάνω:

Οι αρχαίοι Αθηναίοι ψηφίζουν και επιλέγουν κάθε δεύτερη μέρα μεταξύ των προτάσεων που έχουν διατυπωθεί από τους πολιτικούς ηγέτες. Οι σύγχρονοι δημοκράτες πολίτες ψηφίζουν μια μέρα κάθε τέσσερα χρόνια τον ηγέτη τους και το κόμμα που καλείται να εφαρμόσει κάποιο πρόγραμμα (το οποίο ποτέ δεν εφαρμόζει όπως ξέρουμε).

Η έννοια κλειδί της δημοκρατίας δεν είναι ο αριθμός (η πλειοψηφία δηλαδή), ούτε η εκλογή, ούτε η αντιπροσώπευση, αλλά η συμμετοχή. Οι αρχαίοι συμμετέχουν καθημερινά στην άσκηση της εξουσίας. Εμείς συμμετέχουμε δια αντιπροσώπων. Αν ο πολίτης διαθέτει την αναγκαία πληροφόρηση είναι απολύτως αρμόδιος να αποφασίζει για πολιτικά ζητήματα. Πώς ενημερώνονται οι αρχαίοι; Δια της συμμετοχής ασφαλώς. Βρίσκονται εκεί στην συνέλευση, στις αποφάσεις, ακούνε, ψηφίζουν συνέχεια, κληρώνονται και αναλαμβάνουν θέσεις δικαστών και κριτών. Πώς ενημερώνονται οι σύγχρονοι δημοκράτες; Μέσω των εφημερίδων και της τηλεόρασης. Πόσα σκάνδαλα έχουν ξεσπάσει τον τελευταίο χρόνο; Ζαχόπουλος, Μαγγίνας, Ρουσόπουλος, Siemens, Βατοπέδι, ομόλογα, τηλεφωνικές υποκλοπές. Τι μπορείτε να πείτε γι αυτά σήμερα; Τι μάθατε; Τι απέγιναν; Κουνήθηκε κανένας βουλευτής ή υπουργός από την θέση του; Δεμένοι με την εξουσία 4 χρόνια. Μήπως το άσυλο που πρέπει να καταργηθεί πριν από όλα τα υπόλοιπα, είναι το βουλευτικό;

Πόσο και με ποιόν τρόπο συμμετέχουμε σήμερα στην διαμόρφωση της πολιτικής; Πόσες και ποιες πολιτικές διαδικασίες φέρνουν τους πολίτες κοντά στους κυβερνώντες; Δημοτικές συνελεύσεις; Επαγγελματικές συνελεύσεις; Δημοψήφισμα μήπως; Η ιδιότητα του πολίτη συνοψίζεται στην πράξη του ψηφίζειν; Και γιατί οι πολίτες σήμερα νιώθουν ότι ψηφίζουν τον λιγότερο κακό; Δεν εκφράζουν αυτό που θέλουν, συνήθως ψηφίζουν «το μη χείρον βέλτιστον» η ψήφος έχει αρνητικό χαρακτήρα. Πόσοι πολίτες είναι προετοιμασμένοι να αγνοήσουν το προσωπικό τους συμφέρον σε περίπτωση σύγκρουσης με το κοινωνικό συμφέρον; (θέση 2) Πώς και σε ποιο βαθμό οι πολίτες είναι επαρκώς ενημερωμένοι; (θέση 3) Πόσο έντονη είναι η επιθυμία τους να συμμετάσχουν στα κοινά; Τι μπορεί να σημαίνει η αυξητική τάση αποχής από τις κάλπες και η γενικευμένη αίσθηση ότι τίποτα δεν θα αλλάξει είτε ψηφίσω τον έναν είτε τον άλλον;

«Χωρίς τυπική δημοκρατία δεν υπάρχει ούτε ουσιαστική». Δημοκρατικούς τύπους και θεσμούς μπορεί να έχουμε. Άλλωστε όλοι μιλάνε για Συνταγμα για κράτος δικαίου. Αλλά κάποιοι θα κληθούν να τους εφαρμόσουν τους θεσμούς αυτούς σύμφωνα με το «πνεύμα των νόμων» που είναι δημοκρατικό. Ποιοι άραγε; Ποιον τύπο πολιτών χρειάζεται ένα πολίτευμα για να είναι δημοκρατικό; Και πώς διαμορφώνεται αυτός; Μήπως μέσα από την (συνεχή) συμμετοχή αν μιλαμε για άμεση δημοκρατία; Μήπως με τρόπους που να ισχυροποιούνται οι δεσμοί των πολιτών με τους αντιπροσώπους τους, αν μιλάμε για αντιπροσωπευτική δημοκρατία; Υπάρχουν τέτοιοι σήμερα.


Ανωνυμε..

Η αντίδρασή σου κατα τη γνώμη μου είναι αρκετα συντηριτική. Απαιτεις απο καποιον που προχωράει σε προτασεις αλλαγης, να σου καλύψει καθε κενο, καθε απορια, να προβλέψει και να λυσει εκ των προτερων καθε λειτουργικη "ανωμαλια" που μπορει να προκύψει.

Το θεμα είναι οτι ενω τα ρωτας ολα αυτα για τις προτασεις αλλαγης (για κατι καινουριο δηλαδη) μοιαζεις να θεωρεις δεδομενες τις απαντησεις για αυτο που ισχύει σημερα. Το σημερινο συστημα εχει προβληματα ή οχι; Εχει ασφαλιστικες δικλιδες για ολα τα ζητήματα; Τα θεωρουμε δεδομενα γι αυτο δεν αναρωτιομαστε. Μονο οταν ερθει καποιος ή καποιοι να μας προτεινουν κατι καινουριο, κατι που θα αλλαξει αυτο που εχουμε συνηθίσει, μονο τοτε μας πιανει ο πονος να κανουμε ερωτησεις.

PALOUKI LOUK είπε...

@ΑΝΩΝΥΜΕ
δεν καταλαβα γιατι σε τσουζει ο πισινουλης επειδη καποιος προτεινε κατι; γιατι σε ενοχλει οτι η προταση αυτη κουτση,στραβη,αναποδη ειναι αλλο ενα δειγμα οτι οδηγουμαστε στον πατο του πηγαδιου;
ναι συμφωνω οτι το εν λογω κειμενο δεν ειναι γραμμενο απο 14 επιτροπες με 1234 μελη η καθεμια και ουτε εχει κανενα περισπουδαστο και πολυπλοκο συμπερασμα, απλα λεει:
οτι δεν αντεχουμε αλλο,βαρεθηκαμε τους 300 κουκουλοφορους οπου δρουν ανεξελεκτα μεσα απο το ασυλο της βουλης και κανουν πλιατσικο στις ζωες μας και τος ψυχες μας καθημερινα!
και εαν εχεις αποριες ελα απο το λημερι μου εχω ραμματα για ολους!
www.max1978.blogspot.com

ellinaki είπε...

Θα συμφωνήσω 100% σρα γραφόμενα του fidelio.

Η άμεση Δημοκρατία προϋποθέτει ώριμους "δημοκρατικά" πολίτες. Επί της παρούσης, η Ελλάδα διαθέτει ανώριμους, ατομικιστές, βολεψάκηδες, συντηρητικούς κάφρους, που ούτε καν θεωρούν ότι οφείλουν το παραμικρό στην υπόλοιπη κοινωνία.

Και ως γνωστόν, κάθε κοινωνία έχει την κυβέρνηση και τους πολιτικούς που της αρμόζει.